nr. 61, 19-12-2023
‘Gemoedstoestand die ontstaat wanneer men iets gewaar wordt dat men niet of anders had verwacht’ (https://www.ensie.nl/)
Deelnemers aan het tv-programma over fotografie krijgen opdrachten. Afgelopen week ging de opdracht over de kleuren groen, wit, oranje. Vaak hebben de deelnemers een vastomlijnd plan, maar vinden vervolgens de gewenste omstandigheden niet. En dan komt iets op hun pad, onverwacht en precies passend in de opdracht. Hun verwondering is geweldig om te zien.
Ooit had ik een goed idee voor een artistieke foto van paarden met rijp op hun vacht. Helaas, de paarden werkten niet mee, het weer ook niet. En toen… een enorm ijsblok was uit de drinkbak voor de paarden gekieperd. Detailfoto’s daarvan bleken vele malen mooier dan de mooiste paardenfoto die ik in gedachten had. Verwondering restte. Sindsdien maak ik geen vastomlijnde plannen voor foto’s meer.
Verwondering is er zo vaak. Veel van mijn columns gaan erover*.
Het kind met ernstige meervoudige beperkingen dat zijn spelende broer volgt.
Joke die ineens geniet van mijn hand vasthouden.
De ram die hunkert naar een aai over zijn imposante kop.
De sjofele meneer die mij de zegen van boven geeft.
De man die op zijn crocs de sterren van de hemel zingt op Goede Vrijdag.
Mijn kat die mij hautain gebruikt als afstandsbediening.
Het gezin met een kind met beperkingen dat de pruttelende IJslandse aarde ruikt.
Mijn buurhond die nu mijn dierbare leasehond is.
Al lopend in het bos met die leasehond, constateer ik eerst humeurig dat ik geen idee heb waarover mijn column van deze maand moet gaan. Dan zie ik ineens in het herfstbos de kleuren van de foto-opdracht voor het tv-programma.
Verwondering. Omdat ik ineens weet dat het dáárover moet gaan.
Verwondering, een van de mooiste spirituele giften van het leven.
*uit de columns Verwant, Friemelen, Simon, Geluk, Crocs, Kamers, Mogelijkheden, Rol
►Klik hier voor eerder gepubliceerde columns